Clubkampioenschap 2018

" Tga eel den dag regene en waaie, we gon wer zeiknat zen"

Ik hoor het ons nog zo zeggen. Na de pech die we hadden met onze par 3 wedstrijd eerder dit jaar hadden we dit keer toch gehoopt op wat meer meeval. Maar de Franken en Sabines van deze wereld gunden het ons niet. 

Regenhoes, regenjas, dikke trui, reservekledij, handdoek, droge sokken en schoenen. Alles hadden we in de auto geladen om na de 18 holes toch droog het clubhuis binnen te kunnen stappen. 
Aangekomen in Rijsbergen bleek van al deze voorspellingen niets aan te zijn. Een blauwe lucht met de nodige witte wolken, een zacht briesje en af en toe een glimps van de zon die op onze snoet scheen. De weergoden waren ons toch goed gezind. 

Iedereen was mooi op tijd, er hing een gezellig sfeer onder de deelnemers en het ontvangst op De Turfvaert was super. Wat een vriendelijke mensen daar.

Na de opwarming was het tijd om aan het echte werk te beginnen. 10 deelnemers verdeeld over 4 flights, 8 mannen, 2 vrouwen, 5 recent aangesloten leden en 8 personen die er ook bij onze eerste wedstrijd al bij waren. Leuk dat er zoveel volk terug bij kon zijn. Dat geeft ons alleen maar meer drive om ook van de volgende events een succes te maken. 

Daar waar de weergoden ons goed gezind waren, hebben de golfgoden sommigen onder ons danig in de steek gelaten. Bij de mannen kon er geen enkele speler naar zijn handicap spelen (de winnaar bleef er 4 punten onder) maar bij de vrouwen waren er gemengde gevoelens. Anke wisselde goede slagen af met iets minder goede slagen en was soms wat ongelukkig in het putten. Ze kon op die manier niet meteen een bedreiging vormen voor de winnares (en dus clubkampioene 2018) Lauranne. 
Lauranne, die na enkele jaren opnieuw is begonnen met golfen, zette een monsterscore neer en zakt zomaar even 24 punten in haar handicap. Jong geleerd...
Zelfs een kapotte club op hole 2 kon haar niet uit haar lood slagen. Proficiat Lauranne!

Bij de heren ging de 1e plek naar een van de oprichters van onze club. Glenn, die zelf niet helemaal tevreden was van zijn behaalde niveau, bleef 2 punten voor op Tim en 4 punten voor op Sven en mag zich zo Ace clubkampioen 2018 noemen. Proficiat Glenn!

De nearest to pin op hole 3 werd knap gewonnen door Sven en de longest drive (hole 10) werd geslagen door onze clubkampioen. Beide heren kregen ook hiervoor nog een leuke prijs. Proficiat mannen.

Nog even een speciale vermelding voor Tim. Tim was de enige die ering slaagde een birdie te spelen. En dit dan nog op hole 7, de moeilijkste par 3 (175m over water). Het birdie-balletje was in dit geval een mager beestje. Proficiat Tim, volgende keer zorgen we voor een leukere prijs hoor ;-). 

Na afloop hebben we met een groot deel van de aanwezigen nog een hapje gegeten en werden de strafste verhalen van de dag nog eens bovengehaald. Allemaal leuke pogingen. De prijs voor strafste verhaal gaat echter naar ondergetekende. 11 stablefordpunten spelen op 18 holes en op 7 van de eerste 9 holes geen punten kunnen gescoren. Faut-le-faire!

Bedankt dat jullie allemaal aanwezig waren. Wij beginnen met de planning van het volgende evenement, hopelijk zien we jullie daar allemaal terug.

Groetjes
Tars